To stało się w maju, w Wadowicach. Przyroda zachwycała pięknem i świeżością, kwitły bratki i konwalie, ptaki świergotały wyjątkowo radośnie, jakby swym śpiewem chwaliły dobroć i szczodrość Stwórcy. Właśnie wtedy, w czasie „Litanii Loretańskiej”, rozbrzmiewającej z sąsiedniego kościoła, przyszedł na świat Karol Wojtyła – wielki Polak, przyszły papież, patron naszej Polskiej Szkoły w Amsterdamie.
W tym roku, osiemnastego maja, przypada niezwykły jubileusz: Stulecie Urodzin Jana Pawła II. W całej Polsce miało się odbyć wielkie i radosne świętowanie. W Wadowicach planowano zorganizować Światowe Dni Pamięci świętego Jana Pawła II z udziałem tysięcy gości z całego świata. Nasza szkoła zamierzała uczcić pamięć Patrona poprzez projekcję filmu, pamiątkową wystawę oraz zajęcia tematyczne w klasach.
Niestety, pandemia koronawirusa uniemożliwiła przeprowadzenie tych przedsięwzięć. Trzeba zastosować plan awaryjny: będziemy świętować Stulecie Urodzin Jana Pawła II w zaciszu naszych domów, przed ekranami telewizorów i komputerów, a przede wszystkim w sercach.
Papież Polak zawsze podkreślał wartość rodziny, zachęcał do dialogu. Posłuchajmy Jego przesłania: otwórzmy się na siebie nawzajem. Podarujmy swoim dzieciom dwa towary deficytowe: czas i uwagę. Najmłodsi nie znają Papieża Polaka, pozwólmy im Go poznać. Może w domowej biblioteczce znajdziemy album o Janie Pawle II? Sięgnijmy po niego, pokażmy dzieciom zdjęcia Papieża, w prostych słowach opowiedzmy o sportowych pasjach Karola Wojtyły, o zainteresowaniu aktorstwem, górskich wędrówkach, spływach kajakiem, pielgrzymowaniu po całym świecie. Przecież to właśnie Jan Paweł II jest największym podróżnikiem wśród papieży! Dzieci na pewno zdziwią się, gdy usłyszą, że długość kilometrów przebytych przez Niego w czasie podróży zagranicznych odpowiada ponad 42 -krotnemu okrążeniu kuli ziemskiej. Pomódlmy się do Maryi, której Papież Polak całkowicie zawierzył swoje życie, Jego dewizą było „Totuus tus” (cały Twój). Uważał, że ocalenie z zamachu 13 maja 1981 r., zawdzięcza Matce Bożej z Fatimy. Potrafił wybaczyć swojemu prześladowcy, odwiedził go w więzieniu. Podążmy za przykładem naszego wielkiego Rodaka starając się nie chować w sercu gniewu i urazy. No i koniecznie zaśpiewajmy „Barkę”, ulubioną piosenkę religijną Papieża. A może uda nam się zanucić „Góralu, czy ci nie żal?”, przecież wiele osób z
naszej emigracyjnej społeczności, wywodzi się z gór. I, rzecz jasna, spróbujmy zachęcić dzieci do udziału w konkursie plastycznym ogłoszonym w ramach projektu „Wielcy Polacy”. Może to być naszą formą prezentu urodzinowego dla Papieża Polaka, przyjaciela dzieci i młodzieży. Przypomnijmy: należy wykonać pracę na temat „Papież i dzieci”, dowolną techniką (format A 4). Gdy zajęcia lekcyjne w Amsterdamie zostaną wznowione, dzieci będą mogły złożyć prace u nauczycielek.
Na zbliżające się Stulecie Urodzin świętego Jana Pawła II całej naszej szkolnej wspólnocie życzymy rozmodlonego, radosnego świętowania!
Tekst przygotowała: Emilia Bielawska
Życie i pontyfikat Papieża Polaka Karol Wojtyła urodził się 18 maja 1920 r. w Wadowicach, niewielkim miasteczku koło Krakowa. Ojciec, Karol senior, pracował jako urzędnik wojskowy, matka Emilia zajmowała się domem. Karol przyszedł na świat jako trzecie dziecko, miał starszego o czternaście lat brata Edmunda. Siostra zmarła zaraz po urodzeniu. Mały Karol, zwany Lolkiem, wychowywał się w rodzinie głęboko katolickiej, pełnej ciepła i miłości. Był chłopcem utalentowanym i wysportowanym, chętnie grał w piłkę. Jego dzieciństwo nie było łatwe. Gdy miał 9 lat, umarła jego mama, a trzy lata później – starszy brat (będąc lekarzem zaraził się szkarlatyną od pacjenta). Ojciec próbował wynagrodzić synowi brak matki i brata. Po latach Jan Paweł II powie: „Życie duchowe ojca po stracie żony i starszego syna niezwykle się pogłębiło. Patrzyłem z bliska na jego życie, widziałem jak umiał od siebie wymagać, widziałem jak klękał do modlitwy. (…) Patrząc na niego, nauczyłem się, że trzeba samemu sobie stawiać wymagania i przykładać się do spełniania własnych obowiązków”. W 1941 r., wskutek ciężkiej choroby, zmarł ojciec Lolka. W wieku dwudziestu lat Karol został sam. Cierpienie sprawiło, że jeszcze mocniej przylgnął do Chrystusa.
Karol bardzo lubił czytać, pisał też wiersze i sztuki teatralne, toteż po ukończeniu gimnazjum podjął studia polonistyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie. Interesował się aktorstwem, jako student grał w przedstawieniach teatralnych. Gdy wybuchła druga wojna światowa, uczęszczał na tajne wykłady. Aby się utrzymać, ciężko pracował w kamieniołomach. Decyzję o zostaniu kapłanem podjął jesienią 1942 r., wstępując do Krakowskiego Seminarium Duchownego. Pierwszego listopada 1946 r. otrzymał święcenia kapłańskie. Następnie wyjechał na półtoraroczne studia teologiczne do Rzymu, a po powrocie został skierowany do parafii Niegowieć koło Bochni,gdzie poznał smak pracy duszpasterskiej. Po siedmiu miesiącach posługi kapłańskiej został przeniesiony do uniwersyteckiej parafii św. Floriana w Krakowie.Tam ujawniła się jego nadzywczajna umiejętność pracy z młodzieżą. W wolnych chwilach organizował studentom wycieczki w góry i spływy kajakowe. W 1958 r. ksiądz Wojtyła został mianowany biskupem (w wieku 38 lat), następnie – Metropolitą Krakowskim, a w wieku 47 lat – Kardynałem. Dnia 16 października 1978 r. został wybrany Papieżem (w wieku 58 lat). Po 456 latach wybrano papieża nie – Włocha. W hołdzie dla ostatnich trzech papieży przyjął imię Jan Paweł II. Zasiadł na stolicy piotrowej jako 264. Papież. Jego pontyfikat trwał ponad 26 lat (drugi, co do długości, w dziejach Kościoła). Jan Paweł II był papieżem – apostołem, bliskim wszystkim ludziom. Wiele podróżował. Podczas wszystkich pielgrzymek przebył ponad 1,6 mln km (to tak jakby czterdzieści razy okrążył Ziemię). Odbył 102 pielgrzymki zagraniczne (w czasie których odwiedził 135 krajów) i 142 podróże na terenie Włoch. Dużo uwagi poświęcał młodym, zapoczątkował tradycję corocznych Światowych Dni Młodzieży. Wzorem Jezusa kochał dzieci nazywając je „nadzieją, która rozkwita wciąż na nowo, projektem, który nieustannie się urzeczywistnia, przyszłością, która pozostaje zawsze otwarta”. „Niebo jest dla tych, którzy są prości jak dzieci” – mawiał.
Pontyfikat Jana Pawła II był naznaczony cierpieniem. 13 maja 1981 r., na placu Świętego Piotra w Rzymie, został postrzelony przez tureckiego zamachowca. Uważał, że ocalenie zawdzięcza Matce Bożej Fatimskiej, gdyż tego dnia obchodzono rocznicę Jej objawienia. Swojemu prześladowcy od razu przebaczył, modlił się za niego i odwiedził we więzieniu.
W pierwszą rocznicę zamachu udał się z pielgrzymką do Fatimy i tam, podczas nabożeństwa, został raniony nożem przez niezrównoważonego człowieka. Na szczęście był to niegroźny uraz.
Z początkiem lat 90-tych Papież zapadł na postępującą chorobę Parkinsona, a mimo to nie zaprzestał pielgrzymek. Jego stan zdrowia gwałtownie pogorszył się 1 lutego 2005 r. Spędził wówczas dwa miesiące w szpitalu i przeszedł zabieg trachetomii, który uniemożliwiał mu mowę.
Zmarł 2 kwietnia 2015 r.(w wigilię święta Bożego Miłosierdzia), otulony modlitwą licznych wiernych na całym świecie.
1 maja 2011 – Jan Paweł II został beatyfikowany przez Papieża Benedykta XVI.
27 kwietnia 2014 r. (w niedzielę Miłosierdzia Bożego) został kanonizowany przez Papieża Franciszka.
Boże w Trójcy świętej jedyny, my uczniowie
Polskiej Szkoły w Amsterdamie, której
patronuje największy z rodu Polaków – św.
Jan Paweł II, dziękujemy Ci za wszystkie
łaski, którymi tak hojnie nas i naszych
najbliższych obdarzasz.
Udzielaj nam swego światła, mądrości
i wytrwałości, abyśmy coraz lepiej się modlili,
coraz pilniej się uczyli i dojrzewali do zadań,
które staną przed nami w przyszłości.
Dopomóż nam wypełniać gorliwie i z radością
nasze codzienne obowiązki, być świadkami
chrześcijańskiej wiary i ewangelicznej
miłości oraz rzetelnymi ambasadorami polskości, w kraju, w którym żyjemy i dorastamy.
Tobie zawierzamy wszystkie nasze sprawy.
Maryjo, Królowo Polski, św. Janie Pawle II, módlcie się za nami. Amen.